गुज्रियो बित्यो

गुज्रियो बित्यो त्यो समय सौभाग्यशाली
आमोद प्रमोद भर्ने सुचरित-कर्तव्यकारी
रौंभन्दा झिनो भयो स्वच्छ सद्गुणको किरण
टु्ट्यो-बिलायो, अब बोल्दैनन् विद्वद्गण

हो, आनन्दशून्य भइसक्यो संसार
मानौं मेला सिद्धिएर सुनसान, चउर एकलास